Voorheen leidde ik een actief en sociaal leven, mijn hobby's zijn amateurfotografie, koken en bij mooi weer ging ik graag het water op met een sup-board. 

Inmiddels ruim 1,5 jaar later ziet het leven er helaas nog steeds heel anders uit. Grote delen van de dag breng ik noodgedwongen horizontaal door in bed of op de bank, fysiek opbouwen is onmogelijk. Ik ben dankbaar voor familie en vrienden die ons gezin ondersteunen, omdat de beperkingen van Long COVID alle domeinen van het leven treft. Dat betekent ook vele belangrijke gebeurtenissen moeten missen, het huwelijk van een goede vriendin, een begrafenis van een ouder van een goede vriend, en vele andere betekenisvolle gebeurtenissen heb ik moeten missen omdat het simpelweg onmogelijk is. Hoewel ik begrip ervaar van iedereen die ik moet mededelen dat het mij niet zal lukken, mis ik de verbinding met mensen - het delen van verdriet of het vieren van de liefde. Ik blijf hoop houden en erop vertrouwen dat dit moment weer terug komt.